Her anne baba çocuğunu sağlıklı bir çevre ve ortamda yetiştirmek ve topluma kazandırmak ister. Çocuklarının öz güveni yüksek her zorlukla mücadele edecek kadar yetenekli olmasını arzu ederler. Ancak onlarında bazı korkuları mevcut ;1 ve 2 arası çocukların korkularını en büyük kaynağı yüksek seslerdir.
Örneğin; tren, kamyon gibi yüksek sese sahip olanlar. Gözlemleme ve algılama yetenekleri geliştikçe ileri yaşlarında daha somut şeylerden korkabilirler. 3 yaşında gözlemleme yeteneği gelişim göstermeye başladığından görsel korkuları devreye girebilir. Karanlık, tanımaya çalıştığı nesneler, anne ve babanın yanından ayrılması, aşina olduğu yüzlerden farklı yüz ve hayvanlardan korkmaya başlayabilir. Dört yaşında da bu durum kendini daha belli ederek devam edebilir. 5 yaşında düşme ve yaralanma gibi görsel korkular ortaya çıkar.
6 yaş en çok korktukları yaştır ya da böyle söylenebilir. Böcek, cadı, hayalet, odada ya da yatağın altında biri olması gibi belirgin ama daha çok soyut kavramda korkular ortaya çıkar. 7 yaşındayken tek başına ev de kalamama, tavan arası ve bodruma gidememe, izlediği gördüğü şeylerden fazlaca etkilenme durumu gözlemlenebilir. Ergenlik öncesi aşamada ise çocuk daha çok başaramama, becerememe gibi kişisel korkuları oluşmaya başlar kendini yetersizmiş gibi hissedebilir.
Ergenlik dönemine kadar daha çocuklar birçok şeyden korkabilirler hatta bize saçma gelen nesneler olaylar onları derinden sarsabilir. Burada en önemli unsur anne ve babalara düşmekte onlar çocuklarını yetiştirirken korkularının esiri olmamalarını öğretmeliler hayatta her şeyin üstesinden gelebilecek yetenekte olduklarını çocuklarına aşılamalılar.
Çocuğumuz Korktuğunda Neler Yapmalıyız?
Öncelikle çocuğun neden korktuğunu saptamaya çalışmalılar ve tespit edilen bu kaynakları çocuktan uzak tutmalılar. Çocuğun korkularına karşı sabırlı ve anlayışlı olmalılar.
Çocuğunuzun korktuğu anlarda onunla fiziksel temas kurmaya çalışın.
Korkularını küçük görüp önemsemeyerek onlarla dalga geçmekten kaçının ya da çok önemseyip baskı kurmamaya dikkat edin.
Çocuğunuza güvendiğinizi bilmesini sağlayın onu cesaretlendiren cümleler kullanın. Anlattığınız hikayelere dikkat edin kendiniz yanlış taraflarını süzerek ilk başta çocuğunuza anlatın.
Anne babaların kendi kaygı ve korkularını da kontrol altına alıp baş etmeyi öğrenmeleri gerekiyor çünkü siz yaşadıklarınızı ister istemez çocuğunuza aşılıyorsunuz. Korkularını dahi algılamaları için onlara zaman tanıyın unutmayın ki korkular kalıcı değil geçicidir. Bu bilgiyi doğru yansıtmaya çalışarak çocuğa empoze edin.Onlarla sağlıklı iletişim kurmaya onları anlamaya özen gösterin. Korkuları ya da korkacağı şeyleri onu disipline etmek için kullanmaktan kaçının. Başkalarına hemen güvenmemeyi peşlerinden gitmemeleri gerektiğini açıklamaya çalışın. Belli bir yaşa gelene kadar onları gözünüzün önünden ayırmayın.
Evliliklerde belki de en büyük sorun anne ve babanın çocuğa tutarlı davranmaması birlikte ortak kararlar alarak çocuğunuza onu öğretmeye çalışın bir çocuğa anne sert baba da fazla rahat yetiştiriyorsa orada da bir sıkıntı ortaya çıkar tutarlı ama anlayışlı olun.
